Umowa kupna-sprzedaży mieszkania (a właściwie – zgodnie z Kodeksem Cywilnym – umowa sprzedaży, bo taką kategorią posługują się przepisy prawa) jest umową cywilną,w której sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego prawo własności mieszkania. Wspomniany już KC wskazuje również, że w sytuacjiw praktyce ogólnie, nieruchomości) umowa powinna posiadać formę aktu notarialnego (Art. 158.: „Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.”). Umowę kupna mieszkania mogą zawierać wyłącznie osoby mające zdolność do czynności prawnych, przy czym mogą to być tak osoby fizyczne, jak i prawne. W umowie takiej sprzedawca zobowiązuje się do przeniesienia prawa własności i wydania mieszkania kupującemu. Kupujący zaś musi za nie zapłacić (w kwocie i formie określonych w umowie) oraz odebrać przekazane mieszkanie. Sprzedający oczywiście musi mieć możliwość zarządzania prawem własności mieszkania, które zbywa. Oczywiście z zawarciem umowy kupna-sprzedaży mieszkania wiąże się wiele innych zadań, wśród których warto wspomnieć o sprawdzeniu stanu prawnego i technicznego mieszkania, jego hipoteki (o ile istnieje), obciążeń, ewentualnych zaległości z nimi związanych. Notariusze potwierdzający umowy kupna-sprzedaży mieszkania z reguły dysponują standardowymi wzorami tychże dokumentów. Jednak czasami może zaistnieć potrzeba dodania w takiej umowie nowych zapisów. Nie zapominajmy, że rozsądek i ostrożność (konieczna przy nabyciu nieruchomości, która jest na ogół dość znacznej wartości) nakazują skonsultowanie zapisów umowy z prawnikiem, który wytłumaczy znaczenie poszczególnych zapisów lub wskaże ewentualne niebezpieczeństwa czy ”haczyki” wynikające z tak a nie inaczej sformułowanej umowy kupna-sprzedaży mieszkania.